LITTERA SCRIPTA MANET

Dla Wojtka na lata lub wieki.

W pustce tej chłodnej nocy...poznałam "Myśli"
...i do dziś trwam w tej upojnej wiedzy.
Jesteś jak "priums inter pares"...ujmując to co piękne.
A teraz słucham choć nie wiem jak brzmi Twój głos.
"Zrozum kiedyś byłem inny,
bardziej zagubiony niż Ty.
Nie potrafiłem się śmiać,
nie potrafiłem czuć,
wstydziłem się być."
A ja z miną zdziwienia ubolewam nad nieznaniem przeszłości.
Z podziwem patrzę na ogrom zmiany,
na Twe szczeście po nieszcześciu.
I wiciąż powtarzam: "Dum spero !!!"
I płaczę...
Wylewam to co złe, co niszczy i gani.
I ciepło Twych słów:
"Teraz wiem, że to wszystko nie miało sensu.
Wiem, że sens jest w tym, aby cieszyć się tym co mam.
Ja już nie płaczę...tylko wspominam.
I wiem, że warto żyć!"
A ja wiem, że to "verba veritatis" i w ciemności naszego czasu kiwam głową na znak przyzwolenia.
" I proszę Cię nie płacz.
Jesteś stworzona by kochać
i być kochana.
I wiem, że to osiągniesz!"
Tymi słowami zabijasz mój "taedium vitae" i utwierdzasz w "nil desperandum."
I koisz ból...choć nie wiem czy istnienia...
A ja w zachwianiu mych uczuć ... szukam...tych bram do mego spokoju...
...do Twego świata...by zapukać i spytać: "czy warto?"
"Nolens volens"...wątpię.
I wiem, że milczenie jest wymowniejsze od mowy...bo odstraszają mnie ślady tych, którym się nie powiodło.
Dlatego mówię: "Onorate l'altissimo poeta!!!"
...a jesteś nim Ty.


* priums inter pares - pierwszy wśród równych sobie
* dum spero - nie tracę nadziei dopóki oddycham
* verba veritatis - słowa prawdy
* taedium vitae - znużenie życiem
* nil desperandum - nie tracić nadziei
* nolens volens - chcąc nie chcąc
* Onorate l'altissimo poeta - uczcijcie największego poetę

autor

Anu

Dodano: 2004-08-29 11:52:32

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie