Z lodu cierń

Ty przechodzisz obok i znów nie widzisz mnie
Przez serce przebiega dreszcz
Zatroskana twarz a chciałbym ujrzeć uśmiech
Gdy myśli wciąż wracają do Ciebie
rani serce widok ten
Czemuż to nie mogę uwolnić się
Jesteś moim sensem życia
Podaruj mi choć uśmiech
Bo czemuż me myśli wciąż widzą Ciebie
tam gdzie nie widzę ja
Ty nie czujesz ich - ignorujesz mnie.
Więc cierpię sam moje sakrum.
Będziesz moją miłością w mym raju,
ukrytym w myślach.
Tylko łzy popłyną gdy znów przejdziesz obok
prawdziwa i nie dostępna.
Pozwól choć czasami naszym myślom
razem pospacerować po mym świecie.

Mija czas w nim tylko ja,
zamknę go w kryształowej kuli
i poczekam na moment
by na ziemię spadł.

Kryształowy pył - nic wart
Szary świat i ty i ja i wszystko
jak dawniej tylko coraz bledsze.
Bo czas zakpił sobie z nas.

Jagódko oby uśmiech na Twej twarzy gościł częściej

autor

mezik

Dodano: 2008-04-11 04:04:32

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie