Lokator(ka)
"Smutek jest samowystarczalny: by odczuć jednak pełną wartość radości, musisz mieć kogoś, by się nią podzielić" Mark Twain
Ze smutkiem dzielę szary pokój
swobodnie często gawędzimy
on z namaszczeniem ciągle słucha
minuty zmienia czas w godziny
od wielu lat otula życie
jak wierny pies na warcie stoi
powiada że mnie tak rozumie
i bezsenności się nie boi
ostatnio zaszła jakaś zmiana
poznałem szept radosnych kwiatów
i odnalazłem w nim człowieka
rozbłysło nagle tysiąc światów
smutek zazdrosny i zdradzony
coś wykrzykuje do radości
że ta kobieta bezlitosna
pogrąża jego w samotności
Komentarze (7)
Swietny! Piszesz że smutek jest samotny? To piękna
wiadomość w wierszu to znaczy że są szanse aby
przyszedł kiedyś albo wcale do Was dwojga Piękny
mądry wiersz optymistyczny + Pozdrowienia
czasem zaglądam do Ciebie po łyk optymizmu ze
szklaneczki smutku; ciepłe, nastrojowe wiersze piszesz
:)
Zapewne coś sie moze zmienić w tym trwałym związku.
ładny wiersz. pozdrawiam ciepło :)
może nie bezlitosna, rozmowa pewnie pomoże,
pozdarawiam :)
Piekny wiersz , Ty nawet ze smutku potrafisz wydobyc
piekna poezje. Lecz ostatnie dwie strofy sa
intrygujace :)
Ładny, harmonijny wiersz.