Los
Pierwszy wiersz z cyklu "Pytania zasadnicze"
Ziarna losu
miele czas.
Czy wypiecze z nich dla mnie
bochen chleba?
A może jego okruchy
wystarczą tylko
na jedna kromkę,
wykrojona ze środka
nikomu niepotrzebną?
Jak długa będzie
moja podróż?
Czy jak płomień wiecznego kaganka
będę się tlił nieśmiało
w nieskończoność?
Czy może jak zapałka
czekał będę
na ten jeden specjalny moment,
żeby zabłysnąć
i na zawsze odejść?
Odejść...
Dokąd?
Czy naprawdę chcę to wiedzieć?
autor
Jerry M
Dodano: 2008-02-15 10:49:07
Ten wiersz przeczytano 373 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
bywaja dni kiedy chcialoby sie wiedziec dokad i co
dalej...czas na odpowiedz niech nie przychodzi zbyt
predko
Zadajesz pytania więc poszukaj na nie odpowiedzi...
tylko czasami nie warto ich szukać zbyt uparcie.
Niedopowiedziane mają swój urok i magię. Zostawiam
swój głos z uśmiechem dla Ciebie, Emi...
ważne abyśmy zadawali pytanie i jeszcze ważniejsze by
znależć na nie odpowiedzi!
A może wcale nie na takie proste...życiowe
sprawy?...Dla niektórych dusz i serce...A może po
prostu cały czas...wiesz-dokąd?
Z pytań retorycznych budujesz nastrój swego wiersza.
Słowa Sa teraz porozpinane jak flagi na świeto dla
twej duszy trochę przedwcześnie ale jednak maja
spełnić określoną role. Urzekł mnie twój wiersz innym
spojrzeniem na proste życiowe sprawy