L.O.S.

Głęboko...
W otchłani zapomnienia...
Mieszkał Los.
Popijając papierosa nutką zwątpienia...
Mieszał,
Jak to ma w swym zwyczaju,
Kradnąc kartę szczęścia jednym,
Innym ją rzucając...
I mieszał,
Jak to ma w zwyczaju,
Odsuwając od tego niefarta,
Innemu go oddając.
Z sarkastycznym uśmiechem! A jakże!

Przewrotny,
Rozpustny,
Niewierny...
Swym krnąbrnym niebytem,
Delikatnie nieogarnięty.

Mieszał.
Jak to ma w zwyczaju...
Jakby ludziom problemów było mało...
No i mieszał...
Paląc ludzkie przeznaczenie...Wódką popijając...

Okrutnie marzenia potępiając!
Wybierając tych lepszych...
Gorszym nic nie dając...

A siedział! Z kpiną na twarzy wymalowaną...
Na ogromnym fotelu...
Purpurę przywdziewając,
I tak mieszał...
Ludzkie przeznaczenie paląc, nutką zwątpienia popijając...

Ty dajesz mi wiarę, wiesz?

autor

niewierna_zyciu

Napisany: 2010-09-14 Dodano: 2010-09-17 22:05:04

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie