Los bywa przewrotny

Wiersz dedykuje tym ,którzy mimo przeciwności losu i złych ludzi na swej drodze spełnili swe marzenia i znalezli należące do nich szczęście .

Łzy jak krople rosy z oczu wypływają nic jej nie zostało , tylko wspomnienia z wcześniejszych lat zostają.
Serce drga jak struna popsutej gitary
w dzień złe myśli , a w nocy głupie koszmary .
Tysiąc pytań ,zero odpowiedzi
i najważniejsze : kiedy me serce radość odwiedzi?:(
Dosyć miała ludzi ,ich głupiego gadania
mimo ,że się bała chciała zostać tutaj sama .
Planowała jak kruk uciec , polecieć pragnęła ,
była zbyt zdziwiona ,że w jej duszę taka pustka nagle wtargnęła.
Nie chciała już się starać ,nie dawała rady ,
a z głupimi myślami wciąż szukała zwady .Każdy kto to czyta ,myśli pewnie :dziwny człowiek ,
lecz to brak zrozumienia spędzał jej sen z powiek .
Morał z tego krótki i dosyć dosadny:
ludzie są tacy: jeśli mają z tego korzyści , są dobrzy i mili , lecz jeśli im się znudzi to dobry nie jest żadny.
Ludzka obojętność jej duszkę skruszyła , i z tą samotnością tak wieki się biła.
Chciała być radosna,ale nie umiała i że jest dobrze każdego dnia sobie wmawiała .
Przeszedł rok ,przeszły lata i do tamtych złych ludzi przyszła wreszcie zapłata.
Miała wszystko ,przyjaciół ,karierę robiła ,a z tych niewdzięczników głośno sobie drwiła.
Wiec pamiętaj ludziku nam wszystkim dobrze znany:nigdy nie wiesz co będzie potem ,więc zawsze bądź dla wszystkich kochany!

autor

cichanuta00

Napisany: 2011-04-15 Dodano: 2011-04-15 19:22:07

Ten wiersz przeczytano 1638 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie