los drogi wyznacza

To tylko AMD oczu

dzień bezkreśnie słoneczny
wietrzyk nazbyt leniwy
ledwo wzbudza powiewy
świat zatopił się w ciszy

piękny obraz przedwiośnia
chociaż luty w początku
tak pogoda przewrotna
miesza w zimy porządku

coś ta cisza nieznośna
brak świergotu skowronków
w głowie mości się trwoga
kształty mażą się w oku

sprejem kontur rozmywa
horyzontu dal skraca
wszystkie linie wykrzywia
mrok kolory wyjada

twarze ludzi mijanych
w szare plamy ubrane
witam jestem witany
bo te głosy mi znane

własna twarz w lustrze maską
bez oczu brwi i nosa
ma mary mgielnej fason
mrozi przyszłości droga

wiem że nic nie poradzę
że mrok w końcu zwycięży
zawsze coś tam zostanie
dotyk słuch i węch mierny

i nie to tak mnie wkurza
ale głupota ludzka
w radach zawarta bzdura
nietolerancji furia

a ja kocham kolory
zwiewny śnieżycy taniec
z wiosną ptaków zaloty
nocą gwiezdne bajanie... 2014-02-12

autor

stary

Napisany: 2014-02-15 Dodano: 2014-02-15 13:19:20

Ten wiersz przeczytano 1123 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie