Z lotu ptaka
Ma zranione skrzydła
nie może już śnić
szklistymi oczami
uwolnić się od bólu
słyszy ciepłe słowa
pośród pierzastych obłoków
w strefie marzeń i tęsknoty
nie lęka się cienia
odnalazła drogę życia
poprzez słoneczne promienie
będzie podążać ścieżką
wskazaną przez tęczę uczuć
nie tracąc cennych sekund
wzajemnego upojenia
autor
Iris&
Dodano: 2018-11-26 12:25:51
Ten wiersz przeczytano 1391 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Masz rację Marioluś i tego się trzymaj,uściski :)
Mądra refleksja...pozdrawiam Irisku.
Witaj Irisku.
Zawsze niech droga prowadzi ku Miłości, w stronę
Słońca,
Niech nigdy nie zabraknie światła i kolorów.
Pozdrawiam serdecznie.:)
No i jak pięknie z Miłością, pozdrawiam :)
Witaj,
ot i cała filozofia życia.
Z pozdrowieniami.
To ważne, by odnaleźć właściwą drogę.
Piękne Mariolko. Pozdrawiam :)
Mariolu życzę by to szczęście pełne miłości nas obie
nie opuszczało i na zawsze z nami zostało. Podoba mi
się wiersz. Pozdrawiam pięknie :)
Piękny wiersz. Pełen niezwykłego przesłania i
optymizmu. "odnalazła drogę życia". Serdecznie
pozdrawiam.
Z lotu ptaka więcej się widzi, ale żeby zrozumieć
potrzeby drugiego człowieka trzeba być blisko niego.
Podoba mi się wiersz Mariolo,
serdecznie pozdrawiam :)
podążać za uczuciem
z wiary nadzieją
cichym serca kłuciem
Marioluś...lut szcześcia każdemu należy się...niechaj
i Ciebie nie omija...pozdrawiam serdecznie
Bardzo cenne przeslanie, pozdrawiam:)
Masz rację, życie jest za krótkie aby tracić z niego
piękno, nawet sekundy. Cieszmy się więc wzajemnym
upojeniem:)
Pozdrawiam
Marek
w naturze człowieka jest upadać i podnosić się. miłość
pozwala latać.
pozdrawiam Mariolu :)
Zraniona miłość doznaje pociechy jedynie w świecie
marzeń... pozdrawiam serdecznie.