Ludzie bez twarzy.
Ludzie bez twarzy
otaczają mnie..
oni stąd
Ja?
Chyba nie z tego świata
Coś siedzi w głowie
Chorej głowie.
Chcę krzyczeć!
Na nich.
Do nich.
Aby odzyskali twarze!
nie słyszą..
Odrobiny zrozumienia
potrzeba mi..
Walka
z sobą samym.
Pozostawiona
sama sobie.
Nikt nie potrafi uleczyć
szalonego serca.
Nie pasuje TU.
Niemy krzyk
o kawałek miejsca
na ziemi.
przestałam marzyć
autor
plutonegzekucyjny
Dodano: 2009-10-11 18:03:24
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
"kiedy człowiek przestaje marzyć, umiera" nie pozwól
umrzeć swej duszy
Marzenia dodają nam sił do przetrwania w szarej
rzeczywistości...Pozdrawiam :)
Każdy znajdzie w końcu swoje miejsce na świecie, a
wraz z nim ludzi, wśród których będzie szczęśliwy. Ty
również. Pozdrawiam.