Ludzie z niższej półki

Skazani na samotność swojego istnienia,
Obarczeni szeregiem niesłusznych kar.
Szukający ukojenia w swych zimnych czterech ścianach,
Urodzeni by znosić ból zadawanych im ran.

Kosztując przemocy, zapomniani na wieki.
Utopieni w kompleksach, z zamkniętą na klucz duszą.
Służący ogółowi jako wycieraczka.
Przed głosem zasłaniający swe uszy i twarz.

Otoczeni rozpaczą, ukryci w nieszczęściu,
Skazani na boleść bliską ich sercu.
Ukryci w zakamarkach brudnych ulic,
Żyją by żyć… by haniebnie służyć…

5.06.2004r.

autor

agnus

Dodano: 2005-05-23 20:13:53

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie