Ludzie są jak drzewa
Ludzie są jak drzewa
Rozkwitają
we wczesnej młodości
niczym pąki
ale wystarczy mały chłód
i gubią swoje kwiaty
liście
i nic już dobrego w tedy
z nich się nie urodzi
Gdy słońce jednak mocno
rozgrzeje ich konary
puszczą nowe pędy
a liście
kwiaty
zamienią w owoc
i nawet nie myślisz jak słodki
Wystarczy odrobina wsparcia
wiary w drugiego człowieka
a wszystko staje się dorodnym sadem
w którym nawet Ty
na starość
spędzisz miłe chwile
Czasem tak łatwo rezygnujesz
z drugiego człowieka
za szybko przekreślasz czarną kredką
nie swoje myśli
a niewypowiedziane słowa
stają sie murem
którego nawet największe
pragnienie
nie zdoła skruszyć.
Uwierz mi
wystarczy tylko chcieć
być letnim słońcem....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.