Lustro...

Składam pokłon przed własnym cieniem...

w pajęczynie czasu
drży Twój głos
zimny złamany jest
oczy nie widzą dnia
usta zakryła mgła...


mgła pełna cierpienia
zabija każdy Twój oddech
czujesz jak dusza ucieka
dławi Cię strach...


obawa przed nowym dniem
zamienia serce w wodę
w suchą wodę
gdzie został Twój cień
zamknij oczy śpij...


nie bój się dnia
będzie tylko noc
pełna słodkiego bólu
nie zaznasz gorzkiej radości...


kim jesteś dla siebie?
nie wiesz...
pościel łóżko
połóż się
zaśnij...

skrzynia będzie ciepła
ogrzej się chłodem...

Po drógiej stronie lustra, jest inna twarz...

autor

blazej01

Napisany: 2006-10-26 Dodano: 2006-10-26 11:17:12

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie