Lustro
Lustro
zanurzyłam oczy w jego głębi
- zobaczyłam młodą dziewczynę
ubraną w śliczną niebieską
sukienkę
ozdobioną broszką w kształcie
owoców czereśni.
Tańczyła,uśmiechnięta szczęśliwa
tańczyła dla niego.
Lustro
niedomówienie,pretensje
żal,rozstanie.
W tym gniewie zaczęła
spotykać się z innym
z nim wzięła ślub
ubrana w białą sukienkę.
Minęły lata,
podarła fotografię,
obrączkę schowała do pudełka.
Lustro
dziś widzę siebie jaka jestem
moja twarz troszkę zmęczona
ozdobiona delikatnymi zmarszczkami
uroku dodają jej połyskujące
śiwe pasemka.
Lustro
i moje postanowienie
jutro idę do fryzjera
a w drogerii kupię dobry krem.
Uśmiecham się
jestem szczęśliwa
mam kochane dzieći i kocham ludzi.
Komentarze (8)
Ładnie o spełnionym życiu i sile dobrych wspomnień.
Zgadzam się z orszulą, dobrze rozdzielić na części.
Pozdrawiam :)
Niech szczęście trwa wiecznie. Cieplutko pozdrawiam.
Dzięki za komentarze.Pozdrawiam
Wiersz o silnej kobiecie - bardzo pozytywny przekaz:))
Siwe pasemka są piękne ,pozdrawiam
po przecinku spacja. za dużo tych moja, moje, 'siwe'
literówka. Dobrze byłoby porozdzielać utwór na części,
tam, gdzie występuje 'lustro'. w ostatniej może 'mam
dzieci i kocham ludzi', lub 'mam dobre dzieci i kocham
ludzi'.pozdrawiam@
"jestem szczęśliwa
mam kochane dzieći i kocham ludzi"...to tak jak ja:)
Pozdrawiam.
Pociesz się, że nie ty jedna... ale dobrze, gdy w
końcu odzyskamy siebie. :)