łyżeczką wymieszane

bez przymuszania z własnej woli
idiotyzm szklanki w połowie pustej
z pełnej obawa czerpania
pragnienie rośnie
z każdym małym łykiem lęku
przed bliskością kruchego dna

bez zerkania przez szkło
na drugą stronę
widoków i horyzontu
remanent własnych piegów w nieładzie
znajomych i policzalnych

dotknąć napełnionego do połowy szkła
lub słuchać arii okruchów na szczęście

autor

grusz-ela

Napisany: 2007-04-13 Dodano: 2007-04-14 08:30:33

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie