Łzy beznadziei
Ucho cerówki małe,
trudno przeciągnąć nici
łączące kruchą miłość
rozchodzącą się w szwach.
Nie próbuje pomagać,
głuchy na wszelkie prośby
powoli wbija szpile
tępe, bez znieczulenia.
Nanizane na żyłkę,
słone łzy beznadziei
tworzą mglisty naszyjnik
beznamiętnej przyszłości.
Komentarze (57)
Smutny i jakby wycerowany tą drobna igiełką:)
Super, jestem pełną podziwu za ten wiersz :)
Smutne to i budzi strach,
kiedy miłość pęka w szwach!
Pozdrawiam!
smutno i łzawo ale tak "szczypajuszczo" pozdrawiam
Bardzo smutny obrazek nieudanego
związku, niezwykle wymowny.
Pozdrawiam Wojterku:)
bardzo smutny wiersz - obraz rozczarowania -
pozdrawiam.
Teraz może być tylko lepiej. Pozdrawiam serdecznie:
)))
Wymownie. Smutny obraz związku, który tylko jedna
strona stara się ratować.
Miłego wieczoru.
Przygniatający smutną rzeczywistością
wiersz.Beznamiętna przyszłość, to tak jakby już
skończyło się życie, pozdrawiam serdecznie:-)
Ładny choć smutny życiowy wiersz
pozdrawiam
nie pomyliłaś się Grażyno jestem kobietą od urodzenia.
WOJTER - to zlepek liter nazwiska i imienia
Bardzo smutny wiersz, ale kiedyś minie:)
Napisałam komentarz jako do kobiety, bo na zdjęciu
widzę kobietę. Czy pomyliłam się?
Bardzo ciekawie to przedstawiłaś.
Smutno, ale przecież smutek wpisany jest w życie każde
człowieka.
Pozdrawiam serdecznie.
ładny wiersz lecz mówiący o beznadziei
zawsze bywa jakieś wyjście ze smutków
pozdrawiam:)