Łzy które są ciężarem

z cyklu podsłuchane opowieści

Przyśnił się mamie synek malutki
ten co niedawno odszedł do nieba
choć z żalu pęka serce zranione
nie płacz matulu płakać nie trzeba

Patrz Twój Syn idzie drogą do Ojca
dźwiga ze sobą wiaderko wody
co mu ciężarem nie do zniesienia
a obok łąka cudnej urody

Chętnie by zboczył pobiegać boso
na łące zielonej ale nie może
do końca drogi już tak niewiele
więc niesie ten ciężar w cichej pokorze

Syneczku zostaw to wiadro wody
nie taka przecież jest wola Pana
pobiegaj sobie jak inne dzieci
prosi go błaga matka stroskana

Na próżno matuś twoje starania
syn nie zostawi wiadra ciężkiego
bo napełnione Twoimi łzami
co ponad siły dziecka małego

I zrozumiało matczyne serce
że łzy tęsknoty nic tu nie mogą
one balastem ciężkim jak ołów
tutaj modlitwy tylko pomogą

Przeminął dzionek nocka nadchodzi
matuś modlitwy do Boga wznosi
za duszę synka je ofiarując
o zlitowanie nad sobą prosi

Ojciec na niebie wysłuchał prośby
zesłał sen mocny twardy jak skała
w którym ujrzała łąkę i domek
i Syna jakiego nigdy nie znała

Jak każde dziecko psocił figlował
wszak to modlitwa Go odmieniła
skróciła ciężką i trudną drogę
do domu Ojca zaprowadziła

autor

renia

Dodano: 2009-08-10 00:00:46

Ten wiersz przeczytano 926 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie