A maciejka pachniała...
Dla cudownego Przyjaciela! który sprawia że każdy dzień ma sens :) niebanalnym się staje:)
Lato upajało swym magicznym urokiem,
W tle, świetlistą nutą ptaki malowały
świat...
Pamiętne rozmowy do utraty tchu,
Świerszcze nuciły kołysanki ...
Słodycz swego uśmiechu rozsypywał
wkoło,
Miękło serce szalonej dziewczyny...
Wciąż duszek ten kochany pamięta,
Dzień zasypuje kwiatami słów...
Koi cudownie gdy serduszko boli,
Rozpala ogień gdy iskry gasną...
autor
Madeline
Dodano: 2006-11-25 01:24:46
Ten wiersz przeczytano 492 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.