MAKOWA PANIENKA
przy miedzy w zbożu skromnie stanęła
kąkol przechodził wdzięcznie dygnęła
gdy się zatrzymał to w pąsach cała
mówi kąkolu - bardzo bym chciała
kiedy nadejdzie wieczór czerwcowy
abyś mnie zabrał na „bal
kwiatowy”
o którym niesie się wieść wśród zbóż
chcę iść tam z tobą - więc głową rusz
kąkol popatrzył ruszył wąsami
jak jej jest ślicznie z tymi pąsami
dla niej zdobędę to zaproszenie
spełnię makowej panny marzenie
świerszcze i trzmiele do tańca grały
kwiaty się w pary podobierały
ona w czerwonej była sukience
purpurę kąkol miał w butonierce
gdy świt wywołał poranne zorze
wrócili znowu na miedzę w zboże
było coś dalej – bo szepczą kłosy
i słońce susząc z porannej rosy
autor
zdzisław
Dodano: 2010-06-28 09:33:17
Ten wiersz przeczytano 2143 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
super, piękne środki stylistyczne i humor:)
Zapachniało latem. Pięknie opisane.
ten wiersz uspokoił mnie ciepłem
subtelnoscia.....kąkol i maki to mój otaczający mie
świat....
Niezwykle uroczy wiersz. Ma w sobie zmysłowość,
cieplo, grę barw i słów, czyli wszystko co z
przyjemnością odbiera czytelnik. Cała przyroda sprzyja
romantycznej parze. Gratuluję autorowi pomysłu,
środków wyrazu i romantycznej duszy :)
Asz ta makowa panienka....ale cóż takie są kobitki
hihi:)) zostawiam plusika+
Chyba najlepszy dziś..znów :).."Było coś dalej"
:)..Pod postacią kwiatów - ludzkie zachowania :).. M.
wiersz dobry, rytmiczny, nieźle zrymowany ... kąkol
spełnił życzenie młodej damy...wiersz miły w
odbiorze...pozdrawiam
piękny wiersz -tyle w nim lekkości , ciepła i kolorów
- przeczytałam z przyjemnością-pozdrawiam
Bardzo delikatny i zmysłowy erotyk kwiatowy.
kilka dni wstecz robiłem zdjecia polnym makom
rozkołysanym na wietrze....czytając twój wiersz
zadziałała wyobraźnia...pozdrawiam.
Zbereżnica ta makowa panienka :)))
Pozdrawiam :)
ech Zdzisławie potrawisz wprowadzić w marzenia, buziak
za makową panienkę :)
taki lekki i przyjemny w odbiorze wiersz :) pozdrawiam
A.S. ;)
to bardzo dobry związek, bo i kąkol i mak to dla
rolnika chwast ale co z tego jak tyle w nich piękna
:-) piękny wiersz :-)
aż zapachniało wokół,lubię takie "przyrodnicze"
wiersze.Pozdrawiam:)