mała czarna

Siedziała na ławce,
sama wśród tylu ludzi,
sama wpatrzona w fontanne,
sama podziwiajaca słońce,

oczy jak dwa kasztany,
usta pełne czerwieni,
a w głowie milion myśli...
tak wiele chciała powiedzieć...
lecz usta zamkną jej lęk...

że powie za dużo...
że nie da rady...
że nie ma już sił...
że moze nie powinna...

Bo czasem jest tak że wszystko jest źle...
lecz nie patrzmy wciąż tylko na to...
bo i tak to nie zmieni sie...

autor

mrowka

Dodano: 2006-12-22 07:36:38

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie