Mała dziewczynka

Mała dziewczynka,
ma bohaterka,
Co we mnie widzi człowieka.

Inni, choć ludzie,
Mkną od świtu do nocy,
Od nocy do świtu
W mroku swego "Ja".

Nie widząc zmian,
Bo sami im nie ulegają.
Nie widzi nikt nikogo,
Ni to żona, ni to syn.

Każdy żyje jak sam chce.
Ja raz kiedyś tak nie chciałem,
Ale sam siebie nie pokonałem.

Trudno mówić co się czasem chce.
Wszakże bywa różnie tak,
Że z boleścią mą w duszy
Prawda kłamstwem się staje.

autor

CzarnyRamzes

Dodano: 2006-08-23 13:06:09

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie