Chwile
Jak odnaleźć się wśród tłumu?
Jak zrozumieć życia bieg?
Odciąć się od tego szumu
i usłyszeć piękny dźwięk.
Pozamykać już rozdziały,
ich kończenie traci sens.
Gubi się w tym człowiek mały.
Chce by nadszedł męki kres.
Śmiać się złu prosto w oczy?
Biec po marzeń swych spełnienie?
Niech przez życie wolno kroczy.
A osiągnie wszystkie cele.
Pozapominać o tym co było.
I myśleć tylko co może być.
Tak chyba lepiej by się nam żyło.
Lecz to nie łatwe, nie ma co kryć.
Ciesz się więc każdym dniem.
Raduj minutą, godziną.
Do utraty tchu baw się życiem.
Bo wiedz, że te chwile miną.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.