Mała kropelka
Mała kropelka rosy
brylantem swym zadrżała,
skropiła smutne losy
nadziei-usychała.
Wezbrały znowu soki,
zakwitła wiara w ludzi,
maleńką kroplą serca
nadzieja znów się budzi.
Wystarczy promyk słońca,
otwarte czyjeś dłonie,
tak mało i tak dużo,
nie bój się sięgać po nie.
autor
magda*
Dodano: 2012-06-28 00:01:46
Ten wiersz przeczytano 869 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
mała kropelka radości i szczęścia i po cóz wiecej
Hmmm... "kropelka rosy" jak perełka w Twoim wierszu.
Magdusiu, proponuję zmienić tytuł, może na "Kropelka
rosy" , tylko po to, aby otwarcie wiersza nie było
powtórzeniem tytułu, ale to Twój wiersz, a moja tylko
sugestia. Serdecznie pozdrawiam
zauroczyła mnie ta kropelka...
Ciepło drugiego człowieka i jego empatia mają
nieoceniony wpływ na nasze życie.
Ładny wiersz :)
Delikatny wiersz, jak ta mgiełka, która z kropli tej
powstanie :)
Czasem wystarczy bardzo niewiele. Piękny i mądry
wiersz. Pozdrawiam :)
Wiara w ludzi życzliwości nie ostudzi; nie bójmy się
przyjmować i ofiarowywać :-)
Nie bój:)
tak mało a tak dużo
pozdrawiam serdecznie:))
właśnie, nie ma się czego bać :-) bardzo dobre
przesłanie :-)
Od małej kropelki,
po ocean wielki!
Pozdrawiam!
doceńmy ludzi, którzy dostrzegają małą kropelkę..
Ładne przesłanie wiersza:)
Coraz trudniej o te małe kropelki ludzkiej
życzliwości.Pozdrawiam ciepło:)
Z malej kropelki zrobi sie duza kropla (chyba)Trzeba
miec nadzieje.Piekny jest Twoj wiersz Magdo i
madry.Pozdrawiam cieplutko:)