Malarka

Pamięci Pani Marii

Pewnego wieczoru, gdy nikt nie usłyszał
Nadeszła Mario na Ciebie cisza
Znikąd znienacka bez ostrzeżenia
Już nie ujrzymy twojego cienia

Ktoś namalował za Ciebie puentę
Ręce twe zimne oczy zamknięte
Nie ułożone sprawy i czyny
Zranione serca bliskich, rodziny

Któż namaluje za Ciebie finał
Ten zbyt okrutny nie do przyjęcia
I tylko słońce i wiatr wiosenny
Już pogodzony z twego odejścia

Pewnego poranka, gdy umilkły dzwony
I gdy w szklanych oczach zabłysło wspomnienie
Pożegnalibyśmy Cię w krainy cienie
Lecz ty pozostałaś w sercach załamanych

Namalowałaś Mario nasze drogi
Pomogłaś dobrać barwę i cienie
I tak już w nas pozostanie
Na zawsze twego pejzażu lśnienie

autor: inspektorek

autor

inspektorek

Napisany: 2011-05-21 Dodano: 2011-05-21 22:05:06

Ten wiersz przeczytano 727 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie