Małżonkowie
Ich życie było smutne, burzliwe
Zawsze bez uśmiechu
Ich kłótnie złośliwe
Bez dobrego oddechu
Zmęczeni zziajani
Zawsze zawiedzeni ,sami
Zawsze daleko od radości
A blisko zemsty i złośliwości
Ani rano, ni wieczorem
Ni dobrego słyszysz słowa
To jest właśnie ich natura
Która nic nie wskóra
A gdy zemsty przyjdą czasy
Będzie krzyk będą hałasy
I odejdzie ten mądrzejszy
Jak najszybciej by być pierwszy
Bo iż życie jest tak trudne
Również jest bardzo cudne
I żyć będą obaj dalej
Choć osobno, lecz wspanialej.
autor
raczyca
Dodano: 2007-12-28 18:51:00
Ten wiersz przeczytano 770 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Gdy w związek wkradnie się jad, trudno sobie wybaczyć
wypowiedziane słowa. Z takiego kryzysu może wyciągnąć
tylko miłość. Ale jeśli nie jest zbyt silna, naprawdę
lepiej się rozstać...
Dam Ci receptę - ja kiedyś miałam fatalnie -
pracowałam nad tym - prawie rok, żeby na nowo przeżyć
od nowa tą wspaniałą miłość z facetem który już niczym
nie może Cię zaskoczyć - po prostu codziennie,
odważnie przytul się do niego i powiedz że go
potrzebujesz i nic więcej nie chcesz - tylko żeby Cię
przytulił - sprawdzone - więc polecam serdecznie -
tylko bądź wytrwała i nie zrażaj się że na początku
będzie Cię odtrącał. Trzymam kciuki.
..może lepiej się rozstać .. kiedy człowiek nie ma
nic do zaofiarowania oprócz złości..