...mam dość tego i już!!!
...tak prosiłam...
Stojąc nad przepaścią...
Wpatrzona w dół...
Widząc czarną otchłań...
Słysząc czarne ptaszyska...
Jak wołają Mnie!
Miły Mój to koniec!
Ja rzucę się tam...
Nie złapiesz Mnie!
Mojego krzyku już nikt nie usłyszy
O Nie!
Będzie to niemy krzyk!!!
Chcę już umrzeć!
Słońce Moje dla Mnie już...
Nie ma Cię!
Jest Tylko ciemność...
Zimny chłód...
I Ból!
Mam dość tego i już!
...a Ty głuchy byłeś....
Komentarze (1)
Wymowny, wzruszający wiersz, skłaniający do
przemyśleń, pozdrawiam ciepło.