Mam nadzieję

Mam nadzieję

Sześć tysięcy czterysta trzydziesty trzeci...
to dużo czy mało?
Wena nie szczędziła mi natchnienia swego,
a i chłamem delikatnym nie pogardziła.

Nie wzorowałem się na innych,
choć mnóstwo treści moje oczy ujrzały,
w kręgach metafor niedoścignionych
przyznaję, mały udział miałem.

Wiele kartek na swej drodze zapisałem,
nie uniknąłem błędów mimochodem,
to z serca płynące nagrzane miłością wyrazy
pozostawią ślad dla przyszłych pokoleń…

15.09.2019 Mirosław Leszek Pęciak

autor

miniek1831

Napisany: 2019-09-15 Dodano: 2019-09-15 17:48:03

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie