Manifest Nadziei

Znowu w odchłań mego życia spoglądanie
Ze schizofrenią przyczajoną za myśli pajęczyną
Cały dzień toczę zmaganie
By rozsądek nie zginął

Niech Nadzieja choć rozmyta wśród cieni
Chroni mnie od przejścia przez śmierci drzwi
By me ciało nie spoczęło na czarnej ziemi
Spowite w całun szkarłatnej krwi

Gdyby śmierć swym mrokiem mnie okryła
Gdybym się zatracił w czasie życia mego dni
Gdyby głupota rozum mój spaczyła
Nadziejo pozostajesz mi tylko ty!

autor

Morhen

Dodano: 2005-11-10 15:33:15

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie