Maratończyk

W maratonie do miraży bytu
Ciężko oddycha codzienność
Wzniesienie nadzieja pustka
Wzniesienie nadzieja pustka

Już nic nie ciąży
Zeszmacony balast uczuć
Kona na dzikim śmietnisku
Sępy krążą nisko

Ktoś upadł bezgłośnie
Radosna ulga
Nie przystanął nikt
Szkoda cóż za tłok

Heros zupełnie nagi
Śmierdzący uryną i potem
Kuśtyka samotnie
Na samym przodzie

Wzniesienie nadzieja pustka
Wzniesienie nadzieja śmierć

autor

Sprzedawca Marzeń

Napisany: 2006-01-25 Dodano: 2006-01-25 07:38:17

Ten wiersz przeczytano 1685 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie