Martwe liście
Potokiem martwych liści płynie rok do
końca,
nie znajdzie już kochanków jutra zimne
słońce.
Pod szeleszczący dywan skryli gorycz słowa,
obwiniać się zbyt boli, dotyk ust lodowy.
Od nadmiernego szczęścia pękł balon miłości
stoją na rozstajach w październikowej
słocie.
Niechcianych uczuć bagaż, nicości
zapowiedź,
niesie para donikąd, czy zdoła zapomnieć ?
Ich niebo na pół pękło, znikła zaklęć
magia,
poranione marzenie słoność łez otarło.
Kwiaty czułości zwiędły, zmarły uniesienia,
przeminęły gdzieś z wiatrem szare serca
cienie.
Zapłakały w wazonie herbaciane róże
przynosił ich naręcza, były dla niej cudem.
Nie będą już scenerią tym wygnańcom raju
dla dwóch ikon miłości, są dwie inne dale.
autor
Biala dama
Dodano: 2008-10-10 00:04:47
Ten wiersz przeczytano 873 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
"Zapłakały w wazonie herbaciane róże " ja popłynęłam
ze słowami i wierszem w daleką podróż z przeszlości
.Bardzo mocno i osobiscie odebralam ten
niecodzienny wiersz.
czytalam z przyjemnością:)
Początek miłości, no i tak pięknie. Dalej niebo pękło
na pół-złamało co piękne.Miłość rani...piękny wiersz,
o smutnej miłości...
hmm...kiedyś było wspólne niebo teraz podzielone na
dwa ...bardzo ładny ,smutny wiersz
Bardzo piękne metafory i ten nastrój smutku wywołują w
sercu nostalgię. Bardzo dobry wiersz.Brawo.
Piękny wiersz, świetne pióro, brawo.
Miłość, dwa serca, a potem dwie inne dale. Okrutne są
rozstania. A wiersz bardzo piękny.
Żal że odeszła taka piękna miłość...śliczny wiersz.
Rozgoryczona miłość.... ale ujęta w cudowna oprawę
słów i żalu za odchodzącym szczęściem.....
Ładnie użyte metafory,ciekawie ujęty temat.Bardzo
dobrze się czyta.
dla dwóch ikon miłości są dwie inne dale... miało być
pięknie i do tej miłości powinno się modlić ,ale
niestety czy to jesień sprawiła czy coś innego
rozwiało się bezpowrotnie.. . szkoda ,trafia do mnie
klimat wiersza i treść
Piękny poetycki język sprawia,że wiersz sam się czyta.
Bardzo mi sie podoba.
bardzo ładnie płynie ten wiersz, smutnym piórem pisany
- ale ja takie lubię. Mam jedną uwagę - sugestię -
"przeminęły z wiatrami" - brzmi na tle całej treści
trochę groteskowo, wiem, że nie o tym piszesz ale
ogólnie wiadomo co oznacza określenie "wiatry" więc
może by zmienić np. : i przeminęły z wiatrem szare
serca cienie" :)
Wygnańcy raju... hmmm. Bardzo melodyjny i taki...
poetycki wiersz. Rzetelnie dopracowany. :)
Rozstanie i nagła samotność . straszne. +