martwy człowiek

samolot, który nie lata
auto, które nie jeździ
przekrzywione lustro
już nie odbijające nieruchomego stołu
pióro nieużywane
leżące przy zniecierpliwionym papierze
zakurzone słowa
niewypowiedziane unoszą się w powietrzu
i 1000km dalej stoi słuchacz
do którego nikt nie mówi

i … martwy człowiek

ale on przecież żyje
wstaje, ubiera się
pracuje i śpi
tak codziennie
codziennie

ale jest martwy
spróchniały od środka
zniszczony przez ludzi
pewnie szarość dni się przyczyniła
do śmierci

mieszka niedaleko nas
może jest między nami
może to ty?
a jeśli to... ja?!

autor

Trucizna Boga

Dodano: 2006-12-17 13:55:45

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie