Marzenia

Wszystkim.

Chciałbym by ten dzień wrześniowy,
rozpoczął życia mego okres, całkiem nowy.

Modlę się, by przeszłych zdarzeń złe chwile,
odeszły w niepamięci czeluść, głęboką na milę.

Boże mój, powstałem już chyba z grobu.
Nie pozwól bym powrócił tam znowu.

Tracimy wszelkie marzenia, tak jak człowiek mowę.
Lecz ty Panie w swym miłosierdziu, dajesz nam wciąż nowe.

Bo cóż bez swych marzeń wszelki człowiek znaczy.
Dzień dla niego wtedy, bezbarwny, żebraczy.

Każda chwila się ciągnie, bez sensu, przewlekle.
Człek czuje jakby jego duszę, diabeł trzymał w piekle.

J wtedy marzenie nowe, jak piorun spadając,
iskrę życia wskrzesza, los nam odmieniając.

Boże mój, powstałem już z grobu.
Nie pozwól bym tam wrócił znowu.

I tym którzy boją się lub niechcą.

autor

Mirosław Broda

Dodano: 2005-11-14 02:00:18

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie