Marzenia.
Pozostawione ślady - budzą.
Odnalezione myśli - krzyczą.
Zauważone ścieżki wolą
tych,co na nic nie liczą.
Samotni w tłumie widzą,
donikąd autostrady.
Się w samotności wstydzą
za czas,co zaciera ślady.
Pamięć gubi marzenia.
Marzenia budują ciszę
i tylko czas się odmienia
w marzeniach,w których się piszę
W jakich odnajdę się śladach?
Kto mi zatrzyma spojrzenie?
Nim ścieżki trawą zarosną
co teraz,na miraż zamienię?
autor
grzybs
Dodano: 2014-10-04 17:56:49
Ten wiersz przeczytano 598 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Kto nie potrafi marzyć,nie potrafi kochać.Pozdrawiam:)
Marz, ja całe życie marzę:-) . Miłego
Lepiej będzie:
"W samotności się wstydzą", a trzecia strofa jakaś
zagmatwana jest...
nie zginiesz w tłumie póki jeszcze umiesz
Przystanąć gdy zaśpiewa ptak ...Pozdrawiam :)
Ladna melancholia:)
Samotność w tłumie.....
To jest najgorsze.
Tu, na beju, masz przyjaciół.
Pozdrawiam
Nie przestawaj marzyc, to najwazniejsze:-) pozdrawiam