Marzenie
Kwitnie raz w roku dziwny kwiat paproci
Na małą chwilę w tajemniczym cieniu
Cały las blaskiem promienistym złoci
Można go dotknąć tylko w marzeniu.
Młodość choć uczucie, sama cuda tworzy
Umie go dojrzeć w nieprzebytym lesie
Żaden duch w biegu jej nie strwoży
Myśli że skarb ten na sercu uniesie.
Gdy się dwa serca spotkają nieuchronnie
Pełne nieziemskiej piekności i żalu
Gdy objawienie miłości jak słońce
Na ustach stęsknionych zabłyśnie koralu.
Wtenczas w uczuciach wezbranych powodzi
W tej błyskawicy duchów widzialny
Kwiat ten cudowny tajemniczo wschodzi
I w sercach stęsknionych kwitnie
niewidzialny.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.