Marzenie

Dla tych, którzy pozostawili po sobie tylko dziurę w mym sercu...

Marzenie
tak piękne
tak nierealne
rozpłynęło się
jak krew
po posadzce
Tłumiąc lęk
walczę z uczuciami
starając się
postąpić chodź raz
roztropnie
Czemu ja
dostać miłości
nigdy nie mogę
zwykłej wzajemności
raz kolejny
krzyczę sama do siebie
a echo odbija się
od pustych ścian pokoju
Ranię siebie
aby stłumić lęk
w moim sercu
w mojej duszy
Nie mam szans na miłość
Nie mam szans na szczęscie

autor

suzy

Napisany: 2007-03-16 Dodano: 2007-03-16 18:14:20

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie