Z maską fałszu na twarzy...

Dedykuję go Fryci choć nie ma z nią nic wspólnego... Pozdrawiam cię

Chodź dziewczynko... Coś ci opowiem.
A raczej pokażę to, w co bawię się na codzień.
Mam swoją maskę. Za nią smutek ukrywam.
Weź swoją także. Naucze cię ją obsługiwać.
Jesteś smutna? Załóż ją. To moment odpowiedni.
Popatrz oni nawet nie wiedzą, że coś cię gnębi.
Przechodzą obojętni...
Widząc twarze zakłamane
Sztucznie uśmiechnięci...
Twarze z kłamstwem zbratane...
Nikt już więcej nie będzie pytać o przyczynę.
Z której smutna znów lub łza po twarzy płynie.
Zobacz oni nawet nie zwracają uwagi.
Czy coś piękniejszego mogło ci się przytrafić?

Twe oczy mówią, że nie podoba się ta zabawa.
Słyszę krzyk twych ust... Zaprotestowałaś.
Wcale nie jest mi cię żal. To twój problem.
Założyłaś maskę fałszu raz i nigdy nie ściągniesz!
Nie próbuj... Wysłuchaj bo nie będę się powtarzać...
Za kogo się uważasz?...Też często próbowałam.
Do czasu aż zrozumiałam...Oj mała przestań szlochać.
W końcu się przyzwyczaisz... polubisz a nawet pokochasz.
Chodź. Zobacz...Możesz płakać teraz bez końca.
Oni i tak nie widzą łez... Prawdziwa twarz twa niewidoczna.
Nikt ci nie pomoże... Licz tylko na siebie...
Zaraz zniknę i zostaniesz sama w tym sztucznym świecie...
Podnieś głowę. Ciesz się ich niewiedzą.
Czy to nie śmieszne, że w fałszywą maskę wierzą?
Razem oszukałyśmy wszystkich
Z maską fałszu na twarzy...
Wszystko jest jak wielki teatrzyk
My jak marionetki a cały świat patrzy...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2005-07-06 21:24:56

Ten wiersz przeczytano 3520 razy

Oddanych głosów: 128

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie