Maski...

Ludziom o milionach twarzy...

Dziś uśmiechnę się figlarnie
do wiatru co z liśćmi tańczy
lekkim podmuchem zostanę
kierującym chmurkami na niebie

W nocy kropelkami słonymi
oczyszczę obraz za szybą
jak mżawka niewidoczna się stanę
poczujesz mnie tylko na dłoni

A jutro twarz znów schowam
pod szarugi chustką
jedną z miliona osób będę
na kilometrowej drodze

Po dniu i po nocy
schowam zużytą maskę do szafy starej
pojutrze w sklepie za rogiem
kupię sobie nową...

autor

anamnezis

Napisany: 2006-12-26 Dodano: 2006-12-26 22:37:27

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie