Matka

Wiersz ten dedykuje wszystkim Mamom

gdy czlowiek sie rodzi
krzyczy wnieboglosy
protestuje pewnie
ze jest nagi bosy

zaraz go owina
w piekuszke bielutka
i podadza Mamie
na chwilke krociutka

ona go nakarmi
mlekiem zycia swego
przytuli do serca
uchroni od zlego

i tak rok po roku
bedzie zycia uczyc
bys w pelnoletnosci
nie musial sie smucic

by honor i godnosc
ksztaltowac tez z wiekiem
kochac wszystko w kolo
byc prawym czlowiekiem

bo kim ze jest Matka
dla nas - wiecznych dzieci
jest swiatlem w tunelu
co najjasniej swieci

jest zrodlem najczystszym
co gasi pragnienie
lekarstwem na wszystko
na bol ukojenie

jest nam drogowskazem
strozem na tej drodze
ktory trzyma mocno
za zyciowe wodze

wznosmy wiec do Pana
blagania odwieczne
by kochana Mama
zyla dla nas wiecznie

bysmy mogli zawsze
czuc Matczyne serce
wtedy nasze zycie
nie bedzie w rozsterce

autor

Leslaw

Dodano: 2005-05-14 00:05:29

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie