Matka Teresa z Kalkuty

Kiedyś przeglądając jakieś pismo wpadł mi w ręce artykuł o Matce Teresie z Kalkuty chciałabym choć w części podziękować za jej miłosierne serce które miała tak bogate w miłość a była taka biedna że chodziła tylko w jednej sukni

Po brudnych uliczkach Kalkuty
śpieszy siostra miłości
niosąc biednym sierotom
maleńki promyk radości

Zabiera z ulicy dzieci
które bez domu zostały
bo nikt ich nie chciał przygarnąć
a one tak czekały

Tuląc z czułością samotnych
jak matka dzieci Swoje
jak by im chciała zabrać
te wszystkie bóle i znoje

Dotykiem ciepłej dłoni
ratuje godność człowieka
który jak pies porzucony
na ratunek wciąż czeka

Te dłonie dały światu
tyle dobroci, tkliwości
że pokonały nienawiść
przeszkody i słabości

autor

renia

Dodano: 2007-01-11 00:01:55

Ten wiersz przeczytano 9291 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie