Matki Bolesne

...niekiedy śmierć jest wybawieniem...

Matka Bolesna stoi, pod krzyżem swojego Syna
nie wie dlaczego cierpi, jak wielka być musi wina
ciałem targają drgawki, krew sączy się z boku jego
usta spierzchnięte krzyczą, nie dzieje się nic boskiego

Czemu Ojciec w niebiosach, nie spojrzy na swoje dziecię
czemu go nie wybawi, Syn przecież jest w życia kwiecie
On nie zasłużył na to, by tak w męczarniach umierać
innym wciąż dobro czynił, nagrody powinien zbierać

*****

dzień czy noc
matka przy łóżku syna czuwa
on żyje nadal
lecz co to za życie
nie mówi, nie widzi
nie ma z nim kontaktu
ale, wciąż czuje
ból, tylko cierpienie

jak można zrozumieć
taką sprawiedliwość
człowiek, który przecież
nikogo nie skrzywdził
sam pokutuje
całe swoje życie
godność ludzka wyje
śmierć nie przychodzi

12 marca 2009 r.

autor

Alodia

Dodano: 2009-03-12 17:34:20

Ten wiersz przeczytano 1300 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie