Mebelek
Został się po niej, nie mogła go sprzedać,
cudaczny przedmiot; ni szafka, ni
stolik.
Służył dość długo pod telewizorem,
gdy nazbyt mocno doskwierała bieda.
Nic szczególnego, samoróbka z płyty,
teraz na buty stoi tuż przy progu.
Niegdyś w pokoju, był pod szklanym
bogiem,
w centrum uwagi, w miejscu znakomitym.
Gdy nań spoglądam, to tak myślę sobie -
choć nieco stary, ani jednej ryski,
wielu przeskoczył ; ją, znajomych,
bliskich,
mnie też przeżyje, jak kruchy jest
człowiek
Komentarze (48)
Człowiek jak bańka mydlana, szklana kula, pyk...
Zyczę samego dobra w Nowym Roku:)
Pomyślności w Nowym Roku :)
Takie życie, kruche i... data końca niewiadoma
(Wróciłam wczoraj z pogrzebu przyjaciela)
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku
kruche jest wszystko doceńmy więc ludzką bliskość
Refleksyjny, fajny wiersz. Szczęśliwego Nowego Roku
i zdrowia dużo:)
Ciekawie pokazane przemijanie na tle starego mebla,
dobry wiersz Grażynko, choć ma smutny wydźwięk, ale
msz właśnie takie wiersze są najlepsze.
Pomyślności w Nowym Roku, przede wszystkim dużo
zdrowia życzę, bo ono najcenniejsze, Grażynko!
Racja. Człowiek szybciej się zużywa...
Pozdrawiam Grażynko :)
Podoba mi się tak zobrazowana zaduma nad przemijaniem
ludzi i trwałością materii. Życzę autorce: zdrowia i
wielu radosnych chwil w nadchodzącym 2020 roku:)
Nowy Rok!
Sorry znów uścibiło!
Kruchość w świadomości niezniszczalnym śladem.
:)
Bardzo za wiersz!
Wiele dobrego na
Taka prawdziwa refleksja.
Pozdrawiam:)
Bdb refleksja nad przemijaniem :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę Szczęśliwego Nowego Roku
:)
I ja się domyśliłem.Jak kruchy jest człowiek.
Wszystkiego dobrego.
Zadumałam się nad kruchością człowieka...
Pozdrawiam życząc szczęśliwego Nowego Roku:-)
Witaj,
uroczosentymentalny tekst...
Taka poetycka prawda zwiazana z uczuciami.
Starannie napisany wiersz z 'wypracowanymi' rymami.
Dziękuję za pamięć.
Najwspanielszego Nowego Roku 2020.
Serdeczne pozdrawiam /+/