Memento Mori

Pamiętajcie O Śmierci.......

Memento Mori
O Pani, która byłaś wielbiona!
Przez wieki całe od zarania dziejów towarzyszyłaś ludziom.
Jakże byłaś piękna i kwiat rycerstwa zasnął w twych zimnych ramionach.
Twój słodki a zarazem zimny pocałunek skryty
Niczym pocałunek kochanków ukrytych w mrokach nocy
Zabierał to, co najcenniejsze- życie
Dawał jednak obietnicę słodką jak usta kochanki
Na nowe życie pozbawione cierpienia i bólu
O pani, która byłaś wielbiona!
Co się z Tobą stało?!
Gdzie podziała się słodycz ust twoich?
Pozostał tylko zimny dotyk ostrza twej kosy!
Stałaś się obmierzła i pozbawiona wszelakiej ogłady.
Twe lico piękne przybrało odrażającą maskę!
Twe szaty cudne zamieniłaś na poszargane łachmany!
Twe dłonie, które tuliły głowy młodzieńców i składały je na Twoim łonie
Dzierżą teraz kosę straszną, którą jakoby kosiarz ścinasz łany zboża
Nie bacząc na to czy są dojrzałe czy jeszcze zielone!
Zapraszasz do swego śmiertelnego tańca wszystkich bez wyjątku
Na nic zdadzą się pochlebstwa i bogactwa możnych
Nie znasz litości i żadnego ludzkiego uczucia.
O pani, która byłaś wielbiona!
Z twej postaci pozostała tylko rzecz jedna!
TWÓJ SŁODKI A ZARAZEM ZIMNY POCAŁUNEK SKRYTY!
Tristan 350

autor

Tristan350

Dodano: 2006-02-23 12:18:59

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie