Mgła

Na morzu brzask.
Unoszę swe żagle nadziei.
Zawsze przed świtem budzę się,
by żyć.
O schody do nieba
uderzają fale.
Staję się wędrowcem,
świat przede mną otwarty.
Jesteś obok,
całe życie przed nami.
Nie bójmy się mgły.
Przekształcona w mżawkę serc
nie ogranicza widoczności -
- miłość nie jest ślepa.
A zatem chodźmy.
Nie boję się,
krople wody
to nie łzy.

"Nic nam się nie stanie, póki trzymamy się za ręce".

autor

*waterfall*

Napisany: 2008-10-16 Dodano: 2008-10-16 21:46:21

Ten wiersz przeczytano 1631 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie