Mgła

Tuż przed dziesiątą,
kruk zajrzał przez okno,
wlany alkohol, wylane łzy,
bez tchu ciało już uschło.

Płacz, płacz jeśli tylko możesz.
Ból staje się już nieistotny,
Nierealny, a nawet zabawny.
Mgłą owiniemy miniony rok,
w ostatnim moim liście,
ośmielę cię, wyrazami żalu.
Masz przyjaciół, masz mnie,
Masz zdjęcia, no i sny.

Kruk rozparł skrzydła,
sunął z parapetu w dół,
po czym wzbił się,
i zanurzył w nocy,
znikając na wieki.

autor

kruk

Dodano: 2007-11-05 11:09:53

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie