A miało być pięknie
Z czerwonej róży opadły już płatki,
głuchy telefon wciąż w bezruchu drzemie,
łza popłynęła po policzku gładkim,
spadła na ziemię.
Cóż winne serce, że miłości głodne,
zawędrowało do cudzego domu?
Tak trudno było się z depresji podnieść,
a on miał pomóc.
Czerwona róża, kolacja przy świecach
i te czułości rozkoszne dla ciała,
że będzie zawsze- szeptem jej obiecał,
więc zaufała.
Naiwna była? A może uczciwa?
To on istotą okazał się podłą,
nie płacz dziewczyno, miłość nie
przegrywa,
jesteś jej godną.
Komentarze (69)
Bardzo zyciowy i refleksyjny wiersz.
Milosc, nie przegrywa, zawsze wygrywa.:)
Pozdrawiam serdecznie.
Kolejny piękny wiersz.Pozdrawiam
pięknie piszesz, życiowo, refleksyjnie
Może jeszcze odnajdzie swoje szczęście.
Wzruszyłam się czytając wiersz,powróciły wspomnienia.
Przepiękny i życiowy...
Udanego wieczorku Karacie:)
Serce miłości głodne...
Miłość nie przegrywa...bardzo ładnie
Pozdrawiam serdecznie
Jak po nauki to do Ciebie Karacie.
Zawsze chętnie czytam Twoje wiersze.
Pozdrawiam.
Cieszę się, że znów mogę czytać Twoje piękne wiersze:)
Serdecznie pozdrawiam:)
I jest piękny wiersz