A miało jej być lepiej...

Ty padniesz za mną jak kamień do grobu i tak przez miłość naszą nigdy nie spełnioną żyć będzie dalej razem z nami ziemia. Pablo Neruda

Nie ma sensu nic...powiedziałeś, że tak będzie lepiej
Ustałeś na moście pomyślałeś przez chwilę o niej
przypomniałeś o jej zapachu,
włosach rozwiewanych za każdym podmuchem wiatru
brązowych oczach tak czule na Ciebie patrzących
uśmiechu, za który oddałbyś wszystko, nawet życie
i skoczyłeś w ułamkach sekund pomyślałeś, że będzie cierpiała
Nie chciałeś tego! ile dałbyś, by jeszcze raz ją pocałować...
Było już za późno...Na dole czekała śmierć,
która czule złapała Cię w ramiona...

W liście napisałeś, że bardzo ją kochałeś
chciałeś oszczędzić jej większego bólu niż Twoja śmierć
A ona po latach nadal zastanawia się dlaczego?
Dlaczego zostawiłeś ją samą przeciw całemu światu?!

Stoi nad Twoim grobem z bukietem niezapominajek
wiatr znowu bawi sie jej włosami
Nie możesz jej dotknąć choć tak bardzo chcesz...
Nic się nie zmieniała...
Tylko te oczy ciągle zapłakane
Tylko te usta i myśli, w których krąży pustka...
A miało jej być lepiej! Coś było nie tak!
Popełniłeś gdzieś błąd, lecz za późno,już za późno, by naprawić go...

Jeżeli człowiek "umarł" sobie - to śmierć jest dla niego czymś naturalnym, czymś, co zakańcza życie, co napełnia pokojem. Gdy odchodzi taki człowiek, to pozostaje po nim "zapach pokoju", jakby anioł pokoju stanął na tym miejscu. Piotr Rostworowski

autor

Wilwiczja

Napisany: 2006-07-31 Dodano: 2006-08-01 13:32:57

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie