Miasto

Idąc ulicą widzę wielu ludzi,
Lidzi ciemnych, ludzi szarych, dla mnie nikim oni są.
A tak naprawdę każdy z nich swój żywot ma.
Dla mnie uczestnikami ruchu są,
kawałkami układanki jakiejś są,
ja zresztą dla nich też.
Nikt o nikim nie wie prawie nic,
czy kłopoty ich nenkają, a może choroby jakieś mają.
W mieście tym jeden wielki chrzęst i tłok,
każdy na chama do celu swego ciska gdzieś,
i naprawdę uwież mi niektórzy nie liczą się.
Miasto jak dżungla jest,
kto przyjedzie tu zagubionym ma prawo się czuć,
Tylko małpy znają dżunglę tą.
Wiedzą gdzie czego szukać.
A przyjezdny z mapą wędrować musi- Tak dane mu...
nie wie gdzie czego szukać, o drogę często pyta się,
Na tym świecie tak już poukładane jest i nie zmieni tego nikt.
Więc nie ma co rzucać się!
Dostosować musisz się!

autor

Matiz

Dodano: 2006-01-28 12:17:01

Ten wiersz przeczytano 660 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie