midnight

O północy zapłonęło światło.
W innym świecie zwykłam budzić się.
Z nieba nieprzerwanie biel,
Pochłania więcej mnie.
Jak cudownie,przez moment,
być królową śniegu...
Nocy mniej i bliżej narodzin
świtu.
Cisza ukochaną nocy,odejścia
nie przeoczy.
Budzą się do życia,dźwięki
uśpione kiedyś.
Następna godzina.Dalej
tkwie w puchu,chłód,
za szybą wydaje się bliski...
I więcej rozpalonych okien.
Było tak spokojnie.
Celebruję śmierć nocy,
zaraz narodzi się nowy dzień...

gdzieś po północy,w bezsenności, przy narodzinach świtu i śmierci nocy

autor

yodarc

Dodano: 2006-02-01 09:48:28

Ten wiersz przeczytano 820 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Obrazkowy Klimat Rozmarzony Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie