Między drzewami
W lesie ogromne ożywienie,
przyroda wręcz zaczyna kipieć,
słońce rozrzuca blaski, cienie,
a ja zamyślam się o lipie.
Chciałabym wiedzieć - czy ten buk,
co nagle przypadł jej do nóg
i modli się jak do Madonny,
zostanie przez nią przytulony?
Być może z jego strony jest,
to tylko teatralny gest
i jak to bywa z ciemnym typem,
całe uczucie jest na lipę.
autor
krzemanka
Dodano: 2014-05-09 08:49:59
Ten wiersz przeczytano 1727 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Lepiej by to ona padała przed bukiem na kolana.
Dziękuję nowym gościom za wizytę i komentarze. Miłego
dnia.
lipa to marne drzewo, ale miododajne, hm.... i każdego
przytuli, spotkać takich ludzi to wielkie szczęście,
chociaż?, nie są zbyt szanowani?,
niezwykle refleksyjny
buziołki
z humorem,,,, miłego dnia :)
Fantastycznie pożonglowałaś fizjiologią drzew i
psychologią.Pozdrawiam.
super, fantastycznie :)
Krzemanko:) Babcia mi mówiła..dziecino! tzw.przez
ludzi ,,ciemny typ,, to też człowiek i on w
szczególności wymaga przytulenia,by jasność i w nim
zagosciła:)szanować każde istnienie...pomimo ,pomimo:)
Niech kopią , niech niszczą i tak moja ,,naiwność,,to
tylko ludzie ,przecie nie telewizor 50 cal,i te inne
gadżety:).Uśmiechnęłam się dzięki Tobie:) pozdrawiam
serdecznie:))
Fajny wiersz z zaskakująca konstatacją. Pozdrawiam
serdecznie
E tam... lipa:))
Świetnie wpisałaś drzewa w naturę ludzką... Uśmiechy
Krzem :))
Dziękuję nowym gościom za wizytę,
a skalniakowi za utwierdzenie mnie w tym, że nie
pobłądziłam.
eremi i MC: cieszę się, że wierszyk się podoba. Miłego
dnia wszystkim.
Między... dobrze powiedziane :)
Piękna, dwuznaczna gra słów.
może i tak, nigdy nie mówiłam - na lipę - dlatego mnie
zatrzymało:))
re:bo mini
Gdy coś jest "do lipy", to tak jak do kitu, byle
jakie.
A jak "na lipę" to jest udawane, tylko na pokaz, nie
jest na pewno naprawdę.
Krzemanko, ładny wiersz.
Podrawiam:)