między oddechem

przed zaśnięciem twoje usta znaczą każdy skrawek mojego ciała
dotyk nie pozwala uciec najmniejszemu nawet drżeniu
przytula mnie miękkość twojego uśmiechu

koją zakola ramion
i gaszą pragnienie ucieczki

niewypowiedziane słowa
nadają sens naszemu byciu
i niecierpliwią krótkością trwania
ponaglane rytmem głosek
i oddechem jeszcze wspólnym

tuż przed świtem
budzisz mnie cieniem powiek
i zamykasz złudzenia
bliskością

bezgłośna modlitwa
odbija się od ściany
i klęka między oknem a płaczem
ginie czas

w samogłoskach rozpaczy
topi się nadzieja
przyszłych uniesień

na chwilę jesteś

autor

elka90

Napisany: 2014-03-20 Dodano: 2014-03-20 15:44:00

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie