Miedzy rankiem a zmierzchem

Znalazlem chwilke czasu i mozliwosc zamieszczenia wiersza,wiec tak tez robie:-)

budzi go wspolczesny mechanizm
na poczatek filizanka kawy
czasu nie starcza na sniadanie
skonczyly sie chwile zabawy


gdy slonce wstaje on wyjsc musi
pod metalu dachem spedzi dzien
dwanascie godzin zabieraja
na koniec wita go juz cien


wraca zmeczony oczy juz spia
na wypoczynek czasu mu brak
kapiel kolacja i papieros
tak sie narodzil czlowieka wrak

autor

morfeusz00

Napisany: 2007-04-16 Dodano: 2007-04-16 22:03:44

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie